هنر از دیدگاه کودکان

هنر از نظر کودکان با آن چه بزرگ سالان مي پندارند تفاوت دارد. تعريف هنر هرچه باشد، از نظر کودک وسيله اي جهت بيان احساسات و افکار به طرز ناخودآگاه است. هيچ دو کودکي از نظر احساسي و فکري به يک ديگر شبيه نيستند. در واقع کودک امروز با کودک ديروز تفاوت زيادي دارد. به همين دليل نقاشي هاي آنان نيز متفاوت است. کودک محيط اطراف خود را آن گونه که مي بيند ترسيم نمي کند، بلکه ترسيم هاي وي مبتني بر برداشت او از پديده هاي خارجي است و با رشد کودک و تغيير نگرش ها و تفکر وي ترسيم هاش نيز تغيير مي يابد. برخي از مربيان سعي مي کنند در کارگاه هاي هنري روش هاي آموزش مسقيم را به کار گيرند و در مورد نحوه رنگ آميزي، انتخاب رنگ صحيح، نحوه سايه زدن، شکل و فرم اشيا به کودکان آموزش مي دهند. گاه برخي از موضوعات به صورت کلي در کارگاه ها مطرح مي شود و از آن جايي که عضو، موضوع را به صورت کلي مي بيند، نمي تواند به جزييات با دقت نگاه کرده و موضوع را از زواياي مختلف با توجه به ابعاد وسيع تري ببيند. چنين روش هاي بازدارنده اي باعث مي شود عضو نتواند از انجام فعاليت هاي هنري لذت ببرد و آن را جهت ابراز وجود و افکار دروني به کار گيرد. اعمال چنين روش هايي خلاقيت را سلب و عضو را تشويق به کپي برداري و تقليد مي کند. و گاه عضو چنان دل سرد مي شود که ترجيح مي دهد در انجام فعاليت هاي هنري شرکت نکند. اگر به اعضا فرصت داده شود تا بدون دخالت بزرگ ترها به فعاليت هنري بپردازند و رشد پيدا کنند نيازي به محرک جهت پردازش پرورش خلاقيت در کودکان نخواهد بود و عضو بدون ترس و خجالت، خلاقيت خود را بروز خواهد داد و با اعتماد به نفس به کار خود مي پردازد. بنابراين متکي به فکر ايده و نظر ديگران نخواهد بود. دخالت و اعمال نظر بزرگ سالان در انجام فعاليت هاي هنري مي تواند عامل بازدارنده باشد. هرجا صحبت هنر آغاز مي شود به جنبه هاي مربوط به زيبايي شناختي آن توصيه مي شود. اما اين توقع که هنر بايد هميشه زيبا باشد، فعاليت هاي هنري کودکان را از مسير اصلي خود منحرف مي کند. پس در کنار نتيجه کار هنري کودکان انجام فعاليت و کسب تجربه مورد نظر است. بدين معني که مراحلي که عضو جهت خلق يک فعاليت هنري طي مي کند نحوه تفکر و احساس و ادارک او از هنگام انجام فعاليت و چگونگي برقراري رابطه اش با محيط اطراف اش از اهميت بيش تري برخوردار است. با توجه به اين نکته که کسب تجربه در زمينه فعاليت هاي هنري در شکوفايي استعداد هنري عضو است، فراموش نکنيم هدف ما از آموزش هنر به اعضا الزما منتهي به خلق اثر هنري زيبا نيست. توجه به زيبايي اثر در حيطه هنرهاي تزييني مد نظر قرار مي گيرد. برنامه هاي هنري در دوره هاي کودکي و نوجواني مي تواند به گونه اي تنظيم شود تا به پرورش استعدادهاي هنري و شکوفايي خلاقيت آن ها بيانجامد. هم چنين فعاليت هاي هنري مي تواند فرصت پرارزشي را جهت کسب مهارت در نحوه استفاده از مواد و وسايل هنري فراهم سازد. که اين نکته، خود کمک مي کند تا عضو در انجام کارهاي هنري دقت بيش تري داشته باشد و با اعتماد به نفس به نوآوري و ابداع بپردازد. ضمن اين که فعاليت هاي هنري مي تواند يکي از سرگرمي هاي سالم و سازنده اوقات فراغت کودک باشد. اگر آموزش هنر، پرورش استعدادها و خلاقيت نبود، اکتشافي نيز صورت نمي گرفت; زيرا کشف کردن به دنبال فکر کردن و خلاقيت است و سوال کردن. سوال هايي مانند اين که "به دنبال چه مي گرديم و چه چيز تازه اي را مي بينيم؟" اختراع نيز بر اساس خلاقيت است; به گونه اي که ابتدا انديشه نو در مخترع به وجود مي آيد و بعد از ترکيب اين انديشه و کارهاي قبل از آن، وسايل جديد اختراع مي شود. پس هنر، مي تواند يکي از مهم ترين زمينه هاي پرورش خلاقيت است که بايد جدي گرفته شود.